Łuszczycy nie należy traktować jak kolejnej choroby dermatologicznej. Jej objawy są widoczne głównie na zewnątrz, ale tak naprawdę cierpi cały organizm. Zmiany skórne świadczą o przewlekłym stanie zapalnym, a ich charakter wskazuje na podłoże autoimmunologiczne. Jako schorzenie ogólnoustrojowe, łuszczyca powinna być leczona w sposób holistyczny, obejmujący zarówno objawy skórne, jak i wewnętrzne ogniska choroby. Nowoczesne leki na łuszczycę łagodzą objawy bez skutków ubocznych i potrafią zahamować rozwój schorzenia na wiele lat.
Leki na łuszczycę – kremy, maści i inne smarowidła
W większości przypadków leczenie łuszczycy polega na zlikwidowaniu objawów skórnych. Zmiany zazwyczaj przyjmują postać czerwonym plam, które pokrywa srebrzysta łuska. Na skórze pacjentów mogą również pojawiać się strupy, bruzdy, ropne krostki lub zmiany w kształcie kropli. W celu poprawienia wyglądu skóry chorym zaleca się systematyczne stosowanie różnego rodzaju kremów i maści, które zmiękczają stwardniały naskórek, usuwają łuskę oraz działają przeciwzapalnie. Aby zredukować nieprzyjemne dolegliwości (świąd, przesuszenie), pacjent może smarować skórę emolientami, czyli preparatami o silnym działaniu natłuszczającym i nawilżającym.
Leki na łuszczycę do stosowania zewnętrznego mają przede wszystkim zlikwidować widoczne oznaki choroby, dzięki czemu pacjenci mogą prowadzić w miarę normalne życie. W skrajnych przypadkach zmiany łuszczycowe obejmują całe ciało, wskutek czego chory ma trudności ze znalezieniem pracy i z utrzymaniem kontaktów społecznych.
Jak przebiega leczenie łuszczycy?
Na początku leczenie łuszczycy wymaga usunięcia łuski przy pomocy preparatów keratolicznych z kwasem salicylowym lub mocznikiem. Następnie stosuje się maści i kremy, które wspomagają kondycję skóry poprzez nawilżanie i łagodzenie stanu zapalnego. Dzięki preparatom zawierającym cygnolinę, dziegcie i pochodne witaminy D, chory nie cierpi z powodu swędzenia i zaczerwienienia skóry. W cięższych przypadkach stosuje się maści z glikokortykosteroidami.
Mimo skutecznego działania, maści i kremy na łuszczycę są traktowane przez chorych jak „zło konieczne”, gdyż muszą być stosowane nawet kilka razy dziennie, brudzą odzież i pościel, a po czasie mogą doprowadzić do zmniejszenia grubości skóry. Kiedy uszkodzenia skóry są na tyle duże, że leki miejscowe przestają pomagać, lekarz może zakwalifikować pacjenta do fototerapii, czyli naświetlania specjalnymi lampami.
Oprócz leczenia objawowego, leki na łuszczycę mogą działać również ogólnoustrojowo. W terapii stosuje się leki o działaniu przeciwzapalnym i leki oddziałujące na układ odpornościowy (cyklosporyna, metotreksat). Ostatni przełom w leczeniu łuszczycy nastąpił wraz z wprowadzeniem leków chemicznych (tzw. małe molekuły), które zmieniają sposób działania komórek lub prowadzą do ich obumierania. Do współczesnych metod leczenia zalicza się także leki biologiczne, które z racji wybitnej skuteczności, są wskazane w ciężkich przypadkach łuszczycy zwykłej i łuszczycowym zapaleniu stawów.
