Żylaki kończyn niskich to trwałe, wrzecionowate lub workowate rozbudowania żył zewnętrznych z towarzyszącym im przedłużeniem i szczególnym poskręcaniem. Jest to najpopularniejsza forma kliniczna długotrwałej niewydajności żylnej. Powszechnie występują u kobiet, jednak częstotliwość ich występowania zwiększa się z wiekiem. Sprzyja im długie bycie w pozycji siedzącej lub siedzącej, praca w dużej temperaturze, przenoszenie bagaży. Często ich występowanie ma charakter rodzimy.

Jak powstają żylaki?

Kluczowym elementem doprowadzającym do zaistnienia żylaków kończyn dolnych jest zastój krwi w ciągu żył zewnętrznych. Jest on spowodowany niewłaściwym funkcjonowaniem zastawek żylnych, czyli fałdów błony wewnętrznej żyły, które determinują jednokierunkowy obieg krwi. W realiach właściwych krew w żyłach kończyn dolnych wypływa z systemu powierzchownego przez żyły dochodzące do systemu głębokiego, składając się w celu serca. Przy braku dobrze działających zastawek krew wycofuje się do żył zewnętrznych, których małe ściany nie są dostosowane do pokonania wyższego ciśnienia. Z czasem zatem stopniowo się rozszerzają, ale ich ściany przerastają.

Rozwój dolegliwości żylakowej

Żylaki kończyn dolnych zwiększają się stopniowo, jednak we wczesnym okresie choroby mogą nie wytwarzać żadnych trudności. Wpierw na skórze pojawiają się tzw. pajączki naczyniowe, czyli sieć małych, rozszerzonych żyłek śródskórnych. Na tym etapie cierpiący udają się do lekarza wyłącznie ze względów kosmetycznych.

jakie są metody usuwania żylaków

Wczesne sygnały żylaków kończyn dolnych

Do najpopularniejszych pierwszych symptomów żylaków należą:
•tzw. ciężkie nogi – odczucie „ociężałości” kończyn dolnych a ich zbędnej „pełności”, znikające po wypoczynku z kończynami uniesionymi,
•uporczywe, uporczywe uciski kończyn dolnych po długim byciu w pozycji siedzącej lub siedzącej,
•zlokalizowany, pojawiający się okresowo ucisk nad poprawioną żyłą,
•obrzęki kończyn dolnych pojawiające się na koniec dnia, tak rozpoznawalne wokół kostek,
•zespół niespokojnych nóg, uciążliwe skurcze mięśni łydek, szczególnie nocą.
W zaawansowanym stadium choroby stoją się widoczne wielkie i zatokowato skręcone żylaki pni głównych żył kończyny dolnej: żyły odpiszczelowej i żyły odstrzałkowej. Są dobre i niebolesne, jednak stopień ich wykonania jest uzależniony z postawą kończyny. Z czasem pojawiają się zmiany skórne, zazwyczaj w okolicy kostek, po stronie przyśrodkowej. Często są to rdzawobrązowe przebarwienia, wypryski suche lub pijące, potrafią się pojawić owrzodzenia. Zwiększające się obrzęki potrafią zawierać wszą łydkę a nie znikają po relaksie nocnym. Wielkość zauważalnych zmian nie zawsze harmonizuje z wzmożeniem choroby. Czasami chorzy z drobnymi zmianami przedstawiają więcej skarg aniżeli cierpiący z dużymi żylakami. Wraz z postępem choroby rozwija się niewydolność żył kończyn dolnych, czemu wtóruje występowanie coraz znaczniejszych powikłań. Do najpopularniejszych spośród nich zakwalifikować można zakrzepowe zapalenie żylaków i zakrzepowe zapalenie żył zewnętrznych, jednak dodatkowo krwawienia, wybroczyny podskórne, długotrwałe zapalenia skóry i tkanki podskórnej oraz owrzodzenia.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

BRAK KOMENTARZY

ZOSTAW ODPOWIEDŹ